From 7 September onwards, acclaimed Belgian artist Rinus Van de Velde (°1983, Leuven, lives and works in Antwerp) is presenting new works at Antwerp’s Tim Van Laere Gallery. Van de Velde is one of the leading figures of the Belgian contemporary art scene. Over the past few years, he has built a strikingly coherent oeuvre, mainly consisting of monumental, narrative charcoal drawings. Although these drawings still play a prominent role in his work, Van de Velde evolves increasingly towards a ‘total artist’, creating a tension between fiction and reality by the use of different media. 

 

This exhibition is Van de Velde's fourth solo exhibition in the gallery and his first Belgian exhibition after his successful expo at the S.M.A.K. in 2016. Instead of relying on his previous success, Van de Velde wishes to walk new ways and to experiment with forms, compositions, styles and content. Here, Van de Velde creates his own universe by means of drawings, sculptures, decorative elements and ceramics. He was inspired by ‘Prisoners of the Sun’, a volume of The Adventures of Tintin, the comics series by Belgian cartoonist Hergé. The simple plot and the surrealist compositions of this adventure story serve as the basis for a fragmentary interpretation in which one of the artist's alter egos, the abstract expressionist artist Robert Rino, is being kidnapped by a collector. While the artist is forced to produce work, his two assistants are trying to rescue him. Van de Velde’s work blends reality and fantasy, creating a complex world in which documentation and fiction, reproduction and reconstruction intrinsically tie together.

 

Van de Velde’s loose but virtuoso drawing style is immediately recognizable. The drawings are direct and the subtle modulations of black, white and grey give them a painterly look. But underneath, there are many layers to be discovered: a careful composition and structure, numerous references to the art world, a sharp irony, a visual intelligence and an enormous imagination. In addition, Van de Velde uses in these new works a more independent composition that tends towards the abstract. 

 

All of these elements have an impact on the viewer's perception. Van de Velde may suggest a narrative structure, however these works are more autonomous and can be viewed separate from each other. The viewer is thus directly challenged to imagine the larger story of which Van de Velde’s stories seem to be but snapshots. The fragmentary character of the images and texts proves that Van de Velde is willing to take risks with this exhibition. Coincidence and spontaneity are playing a role again.

 

Rinus Van de Velde (°1983, Leuven, woont en werkt in Antwerpen) stelt vanaf 7 september nieuwe werken tentoon bij Tim Van Laere Gallery in Antwerpen. De Belgische kunstenaar bouwde de laatste jaren een opvallend coherent oeuvre op, voornamelijk bestaande uit monumentale houtskooltekeningen. En hoewel die tekeningen nog altijd een prominente rol spelen, evolueert het werk van Van de Velde steeds meer in de richting van een totaalinstallatie waarbij verschillende media gehanteerd worden.

 

Voor deze tentoonstelling bouwt Van de Velde aan de hand van tekeningen, sculpturen, decorelementen en keramiek een eigen universum. Van de Velde liet zich hiervoor inspireren op het Kuifje-album De Zonnetempel. De eenvoudige verhaallijn en de surrealistische composities van dit avonturenverhaal waren de basis voor een fragmentarische interpretatie waarin één van de alter ego’s van de kunstenaar, de abstract expressionistische kunstenaar Robert Rino, wordt gekidnapt door een verzamelaar. Terwijl de kunstenaar gedwongen wordt om werk te produceren, trekken zijn twee assistenten erop uit om hem te redden. 

 

De tekeningen en bijbehorende verhalende teksten dragen onmiskenbaar Van de Velde’s schriftuur. Ze zijn direct en lijken achteloos eenvoudig op papier gezet. Maar wie beter kijkt, ontdekt vele onderliggende lagen: een nauwgezette compositie en opbouw, talloze referenties naar de kunstwereld, een scherpe ironie, een visuele intelligentie en een enorm grote verbeelding. Het spanningsveld tussen fictie en realiteit is continu aanwezig. Bovendien hanteert Van de Velde in deze nieuwe werken een lossere stijl en een vrijere compositie, die neigt naar het abstracte. De abstract expressionistische keramiek sculpturen van Robert Rino zijn een direct voorbeeld, maar ook in zijn monumentale houtskooltekeningen en zijn decor-elementen zien we een evolutie naar abstracter werk. 

 

Dit alles heeft invloed op de beleving van de kijker.  Van de Velde mag dan wel een narratieve structuur suggereren, lineair is die allerminst.  Het fragmentarische karakter van de beelden en teksten komt in deze nieuwe werken nog meer tot uiting. Van de Velde schuwt het risico niet, en toeval en spontaniteit lijken terug een rol te spelen. De toeschouwer wordt uitgedaagd om zelf het verhaal te construeren.

 

Deze tentoonstelling is Van de Velde’s vierde solotentoonstelling in de galerie en de eerste Belgische tentoonstelling na zijn succesvolle expo in het S.M.A.K. in 2016. Veel meer dan te teren op dat succes, wenst Van de Velde met deze tentoonstelling nieuwe wegen te bewandelen en te experimenteren met vormen, composities, stijlen en inhoud. De solotentoonstelling in het S.M.A.K. betekende in dat opzicht het sluitstuk van een periode waarin Van de Velde filmische ensceneringen produceerde — met theatrale decors als volwaardige  kunstwerken — waarbinnen hijzelf acteerde. De zoektocht naar manieren om los te laten en op een vrijere manier met beelden om te gaan resulteert in werk dat prikkelt, intrigeert en uitdaagt.